Πλεόνασμα λαϊκισμού. Το μόνο πλεονασματικό μέγεθος στη χώρα μας

Γιατί ο λαϊκισμός, ίσως το μόνο πλεονασματικό μέγεθος στη χώρα μας, είναι τόσο δημοφιλής στην Ελλάδα; Μήπως γιατί ο Έλληνας αρέσκεται να του χαϊδεύουν τ’ αυτιά; ‘Η μήπως γιατί έχει γίνει ευκολόπιστος; Τελικά τα χαζοκούτια (είτε με κεραία είτε χωρίς) και οι φυλλάδες (κατά τα άλλα άψογες για αλεύρωμα ψαριών προς τηγάνισμα) έχουν επιτελέσει το σκοπό τους; Να αποχαυνώνουν και τελικώς να χειραγωγούν τον κόσμο σερβίροντάς του ότι του αρέσει να ακούει;

Τι περίμενε να μάθει ο αναγνώστης της Αυριανής, του Ελεύθερου Τύπου, του Αδέσμευτου, του Φίλαθλου, του Τριφυλλιού; Την αλήθεια, όταν την ίδια ακριβώς ποδοσφαιρική φάση ο ένας την περιγράφει ως «καραμπινάτο» πέναλτι και ο άλλος ως επιθετικό φάουλ; Σίγουρα όχι.

Άρα, είναι είτε υπερβολικά ανόητος είτε το πράττει απολύτως συνειδητά επειδή δεν αντέχει την αλήθεια. Δεν αντέχει να δει τα συντρίμμια αυτού που πίστευε, αυτού που υποστήριζε και τελικώς αυτού που τον στήριζε. Ναι, τον στήριζε. Ο Γαύρος, ο ΠΑΣΟΚος, ο Βάζελος τρεφόταν από αυτό. Είχε ανάγκη να είναι στην «ομάδα». Είχε ανάγκη να ανήκει κάπου και αυτό το κάπου να βρίσκεται «ψηλά». Και δεν άντεχε να του το βρίζουν και να το υποβιβάζουν.

Ο λαϊκισμός είναι όμως και ταχυδακτυλουργικά. Είναι ο τρόπος να στραφεί η προσοχή στο ένα χέρι, ενώ το άλλο κάνει «άλλα κόλπα».

Τα βάζουμε με τους υπαλλήλους της βουλής, τους βάζουμε να κάνουν στάση εργασίας κατά τη διάρκεια ψηφοφορίας και την ίδια στιγμή έχουμε τραβήξει τη δημοσιότητα από τα προς ψήφιση νομοσχέδια.

Δημιουργούμε επεισόδια σε ειρηνικές πορείες και όλη ο προσοχή στρέφεται σε αυτά και όχι στον όγκο της πορείας.

Τάζουμε στον κόσμο πχ δωρεάν είσοδο σε όλα τα λούνα παρκ και από πίσω ανεβαίνει κάποιο τέλος κατά 400%.

Πολλά αντίστοιχα παραδείγματα μπορεί να βρει κανείς και στο μικρόκοσμο μιας τοπικής κοινωνίας, όπως ο Δήμος μας, ο Δήμος Παλλήνης. Μόνο που εδώ δεν υπάρχουν μεγαλοεκδότες και καναλάρχες. «Θύματα» δεν είναι μόνο ο κόσμος του εισπράττει πληροφορίες αλλά και αυτοί που τις μεταδίδουν ή αναπαράγουν (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι).

Είναι σημαντική μία πεσμένη μάνδρα, μία λακκούβα, μία δυσδιάκριτη πινακίδα. Ας μην το μεγαλοποιούμε όμως και το ανάγουμε σε μείζον θέμα, γιατί ενδεχομένως όταν όλοι ασχολούνται με αυτά, κάτι άλλο να διαδραματίζεται μακριά από τα «φώτα της δημοσιότητας» και περνά στα ψιλά γράμματα.

Όλα αυτά βέβαια είναι υποκειμενικές απόψεις και κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι είναι πρωτότυπες και αυθόρμητες και όχι προϊόν παραπληροφόρησης και πλύσης εγκεφάλου. Το μόνο που σίγουρα είναι, είναι τροφή για σκέψη.

Καλή μας όρεξη